muzeum więzienia pawiak, rozbudowa i przebudowa budynku zabytkowego | dzielna, warszawa

Rozbudowany obiekt Muzeum Więzienia Pawiak (MWP) i park wertykalny, będą scalone w przestrzeń przyjazną dla pieszych, za pomocą ciągu pieszego, przecinającego Aleję Jana Pawła II. MWP, między innymi, będzie opisywać jednostkowe historie, kryjące się za poszczególnymi nazwiskami więźniów. Odwiedzający będą mogli poruszać się w katalogu nazwisk za pomocą kryterium wieku, wykonywanego zawodu, miejsca urodzenia, tym samym indywidualizując doświadczenie. Otwarty park wertykalny, planowany po zachodniej stronie Alei Jana Pawła II, będzie miejscem odpoczynku dla mieszkańców miasta. W zachodniej, wydzielonej części struktury, zaplanowano wystawę stałą, prezentującą sylwetki osób uhonorowanych w Warszawskim Ogrodzie Sprawiedliwych (sieć GARIWO).

Forma rozbudowy budynku istniejącego, ma oddziaływać na odwiedzającego, wywołując różnorodne odczucia i skojarzenia. Ekspresyjna bryła, to manifestacja zwycięstwa dobra nad złem, również dzięki przywołaniu skali i formy, wysadzonego w powietrze budynku oddziału męskiego. Wysokość planowanej rozbudowy i spadek dachu od strony ulicy Dzielnej, są zgodne z nieistniejącą zabudową historyczną i tworzą echo zburzonej pierzei ulicy Dzielnej. Budynek kreuje strefy cienia, przywołując tym samym uczucie zagrożenia, między innymi przy wejściu głównym. Cień wzmacnia również plastyczność trójwymiarowej, odkształconej strefy dolnej, ilustrującej nacisk. Pojęcie kojarzone z politycznymi systemami opresyjnymi. Druga część zespołu, park wertykalny, w postaci lekkiej struktury, będzie współtworzył ogólnodostępny teren zielony. Ściany pokryte roślinnością, chronią system otwartych tarasów przed przegrzewaniem się. Wyróżniono miejsca, gdzie zlokalizowane były zabudowania zniszczonego kompleksu więziennego.

Na zewnątrz, trasa zwiedzania zaczyna i kończy się symbolicznie, pomiędzy fragmentem bramy więziennej i drzewem-pomnikiem. To wierna kopia wiązu do którego mocowano tabliczki z nazwiskami więźniów. Woda wydziela dojście do wejścia głównego, umieszczonego na poziomie wyniesionego parteru. To nawiązanie do doświadczenia więźniów, którzy wchodzili do budynku również na pomocą wyniesionego wejścia. Wewnątrz, zwiedzanie rozpoczyna się od przestrzeni, której ściany i sufit wypełnione są oznaczeniami reprezentującymi 100.000 osób, więzionych podczas II wojny światowej na Pawiaku. Niektóre z oznaczeń, przedstawione w formie "Nazwisko Nieznane" będą wymieniane, w miarę poszerzenia wiedzy historycznej na temat więźniów. W ścianie południowej przewidziano otwór, zlokalizowany w miejscu drzwi, przez które przechodzili aresztowani. Końcowym etapem zwiedzania jest przestrzeń, gdzie wyświetlane są portrety więźniów oraz wyeksponowane są odsłonięte, autentyczne pozostałości po zabudowie historycznej.