Zagospodarowanie fragmentu strefy uzdrowiskowej A w Uniejowie

Zagospodarowanie fragmentu strefy uzdrowiskowej miejscowości znanej z gorących solanek leczniczych. Miasta o bogatej historii sięgającej XI wieku. Planowana część, integruje strefę terenów obecnie przekształcanych z centrum Uniejowa. Wielofunkcyjna zabudowa jest katalizatorem aktywności dla stałych i tymczasowych mieszkańców, o różnych porach dnia. Rozdzielenie ruchu kołowego od pieszego kreuje bezpieczną przestrzeń miejską. Zróżnicowanie zabudowy pozwala na stworzenie ciekawego i łatwo rozpoznawalnego krajobrazu miejskiego. Woda geotermalna o temperaturze 67 st. C jest wykorzystywana do ogrzewania budynków oraz realizacji elementów zagospodarowania terenu. "Miejskie parasole" dają schronienie przed deszczem i słońcem. Autorskie ławki, latarnie i stojaki rowerowe współtworzą charakter nowej dzielnicy.

Lecznictwo uzdrowiskowe, usługi hotelarskie oraz tereny zielone i sportowe tworzą nową dzielnicę, zaplanowaną na terenie o powierzchni 7,3 ha. Szesnaście budynków, II-IV kondygnacyjnych, od 1000 do 6000 m2, łączy gęsta sieć ciągów pieszych. Nieliczne ulice przyjmują postać alej, z rozwiązaniami zapewniającymi uspokojenie ruchu pojazdów. Główne aleje mają znaczenie ponadlokalne. Komunikują istniejące elementy tkanki miejskiej, do tej pory funkcjonujące oddzielnie. Aleja Parkowa łączy zespół przyrodniczo-krajobrazowy Kościelski Łęg z kompleksem boisk sportowych. Aleja Centralna komunikuje południową część Uniejowa z Termami oraz centrum miasta. Zieleń jest wszechobecna. Znajduje to potwierdzenie w przypadku powierzchni biologicznie czynnej, zajmującej blisko 60% terenu. Zieleń, oddziela akustycznie nową dzielnicę od ruchliwej drogi krajowej nr 72. Wypełnia przestrzenie między budynkami, współtworzy place i ulice. Architekturę krajobrazu uzupełniają, pełniące funkcję znaku rozpoznawczego, nigdy nie zamarzające, zbiorniki dekoracyjne zasilane wodą geotermalną.

Zabudowa jest zróżnicowana. Linie zabudowy podążają za świadomie kształtowanym układem rozszerzeń i przewężeń. W przypadku przekroju ulicy, zadbano o różnorodną wysokość budynków, zmienność kątów, wprowadzanie poziomów pośrednich. W tym za pomocą autorskich mebli miejskich, "miejskich parasoli". Zabiegi te mają na celu realizację niepowtarzalnego i łatwego do zapamiętania krajobrazu miejskiego. Łatwego w nawigacji dla osób przybywających do miasta na kilka lub kilkanaście dni. Układ urbanistyczny wieńczy wieża widokowa, pełniąca funkcję dominanty i punktu odniesienia. Z tarasu wysokiego na 25 metrów obiektu, widać ważne elementy otoczenia. Kościeliski Łęg z Uroczyskiem Zieleń, zakola Warty na południu, XIV wieczny Zamek Arcybiskupów na północy oraz Termy i centrum Uniejowa na wschodzie. Pod drogą krajową nr 72 przewidziano realizację tunelu przeznaczonego dla pieszych i rowerzystów. Pozwala on na bezkolizyjne połączenie południowych fragmentów uzdrowiska z nową dzielnicą.